İstanbul’dan Londra’ya Bir Puzzle Hikayesi
Yaptığı eserleri severek takip ettiğim bir isim, Tarık Tolunay. “Fractal İstanbul” ismini verdiği projesinde de İstanbul’u kendine has çizimiyle resmediyor. İstanbul’da yaşadığım zamanlarda da eserlerini gördüğümde veya internette paylaştığında detaylıca incelerdim. Bir gün twitter’da gezinirken aşağıdaki tweet serisi düştü önüme…
Kısa süreli Türkiye’ye gelmiştik ve ön siparişler yeni alınıyordu. Ertesi hafta dağıtıma çıkacağı yazıyordu açıklamada. Yetişir mi diye şüphelerim vardı ama siparişi verdim. Durumumu anlatan bir de not düşmüştün siparişe. Hatta dönüş tarihime yetişmezse iptal etmelerini istemiştim siparişimi. Neyse ki hızlı bir dönüş yaptılar ve ertesi gün de siparişi kargoya verdiler.
O dönem Londra’da yeni evimize taşınıyorduk ve bu puzzle’ı da çalışma odasındaki duvara düşünüyordum. İstanbul’u ne kadar sevmesem de, bir o kadar da seviyorum. Kilometrelerce uzakta, yine o mavi boğazı görmeden yapamadım sanırım.
2 günde paket bize ulaştı, dönüş tarihimiz geldi ve Londra’daki yeni evimize de taşındık. İlk başta evde puzzle yapacak bir alan ve eşya olmadığı için 2–3 hafta kadar başlayamasam da, eski evden getirdiğimiz ve boşa çıkan bir masa üstünde, eşimle beraber yapmaya başladık. Evde bir tane de kedimiz var ve ufak parçalar onun da fazlasıyla ilgisini çekiyordu. Puzzle başında olmadığımız zamanlarda masa örtüsüyle üstünü kapatıyorduk. Tam araya denk gelen parçaları bulduğumda verdiği rahatlatıcı etki çok hoşuma gidiyordu.
Eve yerleşme, iş yoğunluğu, gezme derken 1,5 ayı buldu tüm parçaları yerleştirmemiz. Özellikle son 20–30 parça kaldığında kafamı kaldıramaz olmuştum. Kalan tüm parçalar tek tek yerine oturuyor, veya mavi deniz kısmındaki uygun olabilecek yerlere deniyordum. Artık sona gelmiştim ve kutuda kalan son parçanın da yerini bulmuştum.
Fakat bir sorunumuz vardı…
Kutuya, masaya, odaya her yere baktık fakat kalan o son parçayı hiçbir yerde bulamadık. Ya gerçekten eksikti ve çıkmamıştı kutunun içinden ya da başka bir sebebi vardı…
Son çare olarak kutu üzerinde yazan eksik/kayıp parça email adresiyle iletişime geçtim. Hızlıca dönüş yaptılar ve eksik parçayı göndereceklerdi. Benden adresi istediler ve yurtdışında oturduğumu söyleyince buraya gönderim yapamayacaklarını söylediler. O sırada Türkiye’de olan ve Londra’ya gelebilecek çevremizdeki insanları düşünmeye başladık. Neyse ki Londra’ya taşınırken de irtibatta olduğum lise arkadaşım o sırada İstanbuldaydı ve 3 hafta sonra buraya gelecekti. Hemen onun adresine parçayı kargolattık. Ufak tefek gecikmelerle 1,5 ayı buldu son kalan parçanın elime geçmesi.
O büyük an gelmişti artık. O son parçayı da hemen yerine yerleştirdim. Artık sıra odanın duvarına asmaya gelmişti.
Ölçüsü standartların dışında olduğu için ve özel çerçeve fiyatları da çok pahalı olduğu için (300£ fiyat veren gördüm) alttan 3 destek verip duvara direkt asmaya karar verdim. Bunun için önce puzzle tutkalı ile tüm parçaların üzerinden arkalı önlü geçip kurumasını bekledim. Bu sayede puzzle tek bir parça gibi dağılmadan durabiliyor.
3 tane yukarıdaki gibi parça aldım ve duvara yapıştırdım. Son olarak kuruyan puzzle’ımı da üstüne koydum ve artık aylar süren maceram bitmişti.
